Parti İnşası Siyasi Çizgisiyle Yakın Bağlantılı Olmalı
(Özetler)
(…) Partinin inşası “siyasi çizgisiyle yakından bağlantılıdır”. Yeni demokratik devrim döneminde, birleşik cephe ve silahlı mücadele, düşmanı yenmek için iki temel silahımızdı. Partinin inşası sorunu her zaman “birleşik cephe ve silahlı mücadele sorunlarının doğru ya da yanlış ele alınmasıyla” yakından bağlantılıydı . Parti, bu sorunları doğru bir şekilde ele aldığında, gelişmesinde ve sağlamlaşmasında bir adım ilerledi; ancak Chen Tu-hsiu, Wang Ming ve diğerleri tarafından itilen oportünist hatların müdahalesi ve sabotajı nedeniyle bu iki soruyu yanlış ele aldığında. Bu nedenle Partimizi inşa etmek, doğru ve yanlış çizgiler arasında bir mücadele sürecini içeriyordu. (…)
[Sosyalizm döneminde,] Partinin temel çizgisine göre, Parti inşası, proletarya ile burjuvazi arasındaki ve sosyalist yol ile kapitalist yol arasındaki mücadele, proletarya diktatörlüğünün güçlendirilmesi ve sağlamlaştırılması ile bağlantılı olmalıdır. ve proletarya diktatörlüğü altında devrimi sürdürmekte ısrar. Parti, karmaşık sınıf mücadelesinde, iki tür çelişkiyi – kendimizle düşman arasındaki ve halk arasındaki çelişkileri – doğru bir şekilde ayırt etmekte ve ele almakta iyi olmalıdır. Ancak bu şekilde, ülke içinde ve dışında sorun çıkaran ve yıkıcı faaliyetlerde bulunan düşman çağrılarını yenmek ve sosyalist devrimi ve inşayı zaferden zafere ilerletmek için ülkedeki tüm uluslardan insanları bir araya getirebilir. (…)
Başkan Mao, üç büyük devrimci hareketin -sınıf mücadelesi, üretim mücadelesi ve bilimsel deney- “Komünistlerin bürokrasiden özgür olacaklarının ve revizyonizme ve dogmatizme karşı bağışık olacaklarının ve sonsuza kadar yenilmez kalacaklarının kesin bir garantisi olduğuna özellikle vurgu yaptı. . Bunlar, proletaryanın geniş emekçi kitlelerle birleşebileceğinin ve demokratik bir diktatörlüğü gerçekleştirebileceğinin güvenilir bir garantisidir.”
Çin Komünist Partisi’nin temel programı, burjuvazinin ve diğer tüm sömürücü sınıfların tamamen yıkılması, burjuvazinin ve diğer tüm sömürücü sınıfların diktatörlüğü yerine proletarya diktatörlüğünün kurulmasıdır. (…)
Bir Parti örgütü, proletaryanın öncüsü, sınıf mücadelesini kavramayı ihmal ederse ya da gevşetirse, muhtemelen bir savaş kalesi rolünü oynayamaz. Bir komünist, sınıf mücadelesinin canlı gerçekliğine göz yumarsa, proletaryanın öncü savaşçısı unvanına pek layık değildir. Gerçek anlamıyla, proletaryanın öncüsü, Komünist Partisi’nin mücadele felsefesine göre hareket etmeli, sınıf düşmanına ve burjuvazinin ve diğer tüm sömürücü sınıfların fikirlerine karşı aralıksız bir savaş yürütmelidir. Parti örgütü, tüm çalışmalarında sınıf mücadelesini anahtar halka olarak almak için sürekli çaba gösterdiğinde ve kitleleri sınıf düşmanına karşı savaşmaya yönlendirdiğinde, Parti üyelerinin ve kitlelerin canlılık ile dolup taştığını, deneyim kanıtlamıştır.devrim ve üretim günden güne gelişiyor ve Başkan Mao’nun proleter devrimci çizgisi ve politikaları harfi harfine uygulanıyor. Tam tersine, eğer Parti örgütü sınıf mücadelesini kavrayamazsa, siyasi bir kayıtsızlık ortamının hakim olması kaçınılmazdır ve hem devrim hem de üretim tatmin edici olamaz.
(…) Başkan Mao bize şunu öğretti: “Revizyonizm değil, Marksizm uygulayın; birleşin ve bölünmeyin; açık olun ve aşırıya kaçmayın ve entrika ve komplo kurmayın.” Bunlar, Parti içi mücadeleleri sürdürürken izlenecek üç temel ilkedir. Partide şimdiye kadar yürütülen iki çizgi arasındaki tüm mücadeleler, son tahlilde, Marksizm mi yoksa revizyonizm mi uygulanacağı sorusunu içeriyordu. Sosyalist dönemde bu tür mücadeleler her zaman Parti’nin temel çizgisini korumak mı yoksa değiştirmek mi sorusu etrafında toplanmıştır. (…)
Başkan Mao’nun hata yapan yoldaşları ele alırken ileri sürdüğü “ birlik, eleştiri, birlik” ve “gelecekteki hatalardan kaçınmak için geçmiş hatalardan ders almak ve hastalığı kurtarmak için hastayı iyileştirmek ” ilkesi, mücadelenin doğru yürütülmesinin ölçütüdür. Parti. (…)
Partimizin proletaryanın öncüsü olma doğasını sürdürmek için, tüm Parti üyelerine Marksizm-Leninizm-Mao Zedung Düşüncesi konusunda eğitim vermek ve dünya görüşlerini yeniden şekillendirmek için iyi bir iş yapmak esastır. Partiyi ideolojik olarak inşa etmede bu önemli bir içeriktir. (…) Kişinin dünya görüşünü yeniden şekillendirmesindeki temel sorun, idealizm ve metafiziğin karşısına diyalektik materyalizmi ve tarihsel idealizme karşı tarihsel materyalizmi kullanmasıdır. (…)
Diyalektik ve tarihsel materyalist bakış açısı gökten inmez, akılda doğuştan yoktur. Marksist teorinin rehberliği altındaki pratik mücadelede uzun süreli ve sert tavlamadan gelir. İnsanın öznel dünyası, nesnel dünyayı dönüştürme sürecinde yeniden şekillenir.
(“Pekin İncelemesi”nin 1973 tarihli 12 Sayılı Sayısı)
Yorumlar kapalı.