Fabrizio Verde
Merkel sonrası Almanya kesinlikle çalkantılı bir aşamada. Alman muhalefetinden ve kendi koalisyonunun bazı üyelerinden Almanya Başbakanı Olaf Scholz’a yönelik baskı, Ukrayna krizi karşısında liderlik eksikliği olarak algılanan şey ve Kiev rejimine ağır silah göndermeyi inatla reddetmesi nedeniyle artıyor. Bununla birlikte, bu adım, Federal Meclis’in (Alman Parlamentosu) Ukrayna’ya askeri desteği onayladığı göz önüne alındığında, Scholz’un çizgisinin açık bir şekilde reddedilmesiyle modası geçmiş olarak kabul edilebilir.
586 lehte, 100 aleyhte ve yedi çekimser oyla Alman Parlamentosu, iktidar koalisyonunun ve tarihsel olarak eski Başbakan Angela Merkel’e düşman olan partinin bir üyesi olan Friedrich Merz liderliğindeki ana muhalefet bloğu CDU/CSU’nun desteği sayesinde Ukrayna’ya ağır silah tedarikini onayladı.
Tüm parlamenter siyasi güçler, Ukrayna’yı tepeden tırnağa silahlandırma ve böylece III. Dünya Savaşı’nı yakınlaştırma yönündeki kötü kararı paylaşmadı.
Sol kanat Die Linke partisi ve aşırı sağcı Almanya İçin Alternatif (AfD) üyeleri, önergeyi reddettiklerini açıkladı. Yasa teklifi, Kiev’e askeri yardımın devam etmesini ve sürecin mümkün olduğunca hızlandırılmasını öngörüyor.
Almanya başlangıçta Ukrayna’ya ağır silah göndermeyi reddetti ve daha sonra zırhlı araçlar gibi ağır ekipman tedarikini reddetti. Bununla birlikte, son zamanlarda Olaf Scholz hükümeti Ukrayna’nın Alman silahlarını satın almasını kabul etti ve Kiev’e ağır ekipman gönderen müttefiklerle silah alışverişini destekledi.
Alman ajansı Dpa’nın açıkladığına göre, Almanya Ukrayna’ya yaklaşık 2.500 uçaksavar füzesi, 3.000 mermili 900 bazuka, 100 makineli tüfek, 50 roketli 15 Bunkerfaust tanksavar silahı, 100.000 el bombası, 2.000 mayın, yaklaşık 5.300 patlayıcı suçlama ve saldırı tüfeklerinden ağır makineli tüfeklere kadar küçük silahlar için çeşitli kalibrelerde 16 milyondan fazla mermi gönderdi.
Şimdi Ljubljana’nın Ukrayna’ya gönderdiği Sovyet dönemi tanklarının yerine Slovenya’ya zırhlı araçlar göndermeyi, doğrudan Ukrayna’ya havan topu tedarik etmeyi ve Kiev’in Almanya’dan eski kundağı motorlu uçaksavar zırhlı silahları satın almasına izin vermeyi planlıyor.
Alman şirketleri de Ukrayna’ya silah göndermek için izin istedi, ancak henüz hükümet onayına sahip değiller. Rheinmetall silah konsorsiyumu 100 Marder piyade savaş aracı ve 88 Leopard 1A5 göndermek isterken, KMW grubu Kiev’e 100 Panzerhaubitze 2000 kundağı motorlu obüs (PzH 2000) teslim etmek istiyor.
Scholz’a karşı ‘şahinler’
Bundestag’ın 28 Nisan’daki oylamayla, SPD’nin (Şansölye’nin partisi) onayıyla Almanya’nın da savaşa girmesini pratik olarak kararlaştırmış olmasına rağmen, şahinler Scholz’a karşı çıtayı yükseltiyorlar.
CDU lideri Friedrich Merz de dahil olmak üzere birçok milletvekili, Scholz’u, Federal Meclis’in Ukrayna’daki çatışmayı tartıştığı sırada Japonya’ya yaptığı eşzamanlı diplomatik ziyaret nedeniyle oylamayı terk ettiği için sert bir şekilde eleştirdi. Merz, Şansölye’yi “tereddüt ve utangaçlıkla” suçladı.
SPD temsilcisi Nils Schmid, Scholz’un Tokyo gezisini, Japonya’nın Almanya’nın Asya’daki en önemli ortağı olarak önemini vurgulayarak savundu.
Ancak savaş çığırtkanlığı eğilimi, Scholz’un Ukrayna konusunda kararsız olduğu yönündeki suçlamalardan kurtulmasına yardımcı olmamalı. Yeni bir DPA/YouGov anketi, Almanların yaklaşık %45’inin krizdeki gidişatından memnun olmadığını, buna karşın savaşa tepkisini onaylayan %37’sini ortaya koyuyor.
Alman dış politikasının zor zamanlar yaşadığını söyleyebiliriz. Oylamadan önce medya, Şansölye’nin Ukrayna’yı Rusya’ya karşı destekleme konusundaki “kararsızlığı” nedeniyle istifaya zorlanma riskiyle karşı karşıya olduğunu iddia etti. Kısacası, Macron’un Fransa’sı gibi Avrupa içinde alınan makullüğün temkinli pozisyonunu savunmak.
Scholz daha önce de ihtiyatlı davranmıştı. Örneğin, en radikal Atlantikçiler Rusya’dan gelen tüm gaz ve petrol arzının mümkün olan en kısa sürede yasaklanması çağrısında bulunuyorlar, ancak Şansölye böyle bir karardan sonra Ukrayna’da barışın hüküm sürmeyeceğini, diğer yandan Almanya’nın ciddi bir ekonomik krize gireceğini söyleyerek cevap verdi. “Mesele şu ki, dramatik bir ekonomik krizden, bir daha asla açılamayacak milyonlarca iş ve fabrikanın kaybından kaçınmak istiyoruz. Bunun ülkemiz için, tüm Avrupa için ciddi sonuçları olacak ve Ukrayna’nın toparlanmayı finanse etme kabiliyetine ciddi zarar verecektir.” dedi.
Almanya’nın jeo-ekonomik gücü
Scholz’un, bazıları tarafından aşırı olarak kabul edilen sağduyusu, Washington tarafından kendi stratejik ve jeopolitik çıkarları için ustaca kışkırtılan Avrupa genelinde yaşanan savaş ikliminin ışığında – yani Rusya ile Avrupa’yı bölünmüş halde tutmak – Almanya’nın doğası göz önüne alındığında şaşırtıcı olmamalıdır. Savaş sonrası dönemden itibaren Almanya’da jeopolitik kavramının yanı sıra kelime de neredeyse yasaklandı. Jeopolitik bir perspektifin reddi, uzun zamandır Berlin’in ultra-ekonomik yaklaşımının temelini oluşturuyor. Kısacası, Almanya esasen, anlaşılabilir tarihsel nedenlerden ötürü, jeoekonomik bir güçtür.
Almanya geleneksel olarak “sivil bir güç”, yani diğer büyük güçlerin aksine, dış politika hedeflerine ulaşmak için askeri güç yerine çok taraflı kurumlar ve ekonomik kaldıraç kullanan bir güç olarak anlaşılmıştır.
Rusya’nın Ukrayna’yı askerden arındırmak ve Nazilerden arındırmak için özel askeri operasyonunun başlatılmasının ardından, Berlin’in politikasında çığır açan bir dönüm noktası yapmasına yol açan iç ve dış baskılar meydana geldi. Almanya aslında askeri harcamalara öncelik vermek için bir plan açıkladı ve bu bağlamda, artık modası geçmiş Alman silahlı kuvvetleri olan Bundeswehr’i daha iyi donatmak için bir “özel fon” kurulacak.
Şansölye Olaf Scholz tarafından açıklanan plan, silahlı kuvvetler için 2022 bütçesinin 100 milyar avro (112,7 milyar dolar) tutarında taahhüt verilmesini öngörüyor ve NATO’nun talepleri doğrultusunda gayri safi yurtiçi hasıla harcamalarının %2’sine savunma harcamalarının %2’sine ulaşma hedefini teyit ediyor.
“Özgürlüğümüzü ve demokrasimizi korumak için ülkemizin güvenliğine çok daha fazla yatırım yapmamız gerektiği açıktır.” Scholz, Almanya’nın yeniden silahlanma konusundaki tarihi kararı hakkında yorum yaptı.
Almanya, 2021 yılı için NATO’nun savunma harcamalarında rekor kırdı ve bu yıl için 53 milyar avroluk bir bütçe sundu.
Bu rakam bir önceki yıla göre %3,2 artışa işaret ediyor. 2020 yılında harcamalar yaklaşık 51,4 milyar Euro ile sınırlandırıldı.
Bu yıl silahlı kuvvetlere ayrılacağını söylediği 100 milyar avroluk scholz, bir yıl sürecek bir artışı temsil etse de, Almanya’nın ABD ve diğer NATO müttefikleri tarafından savunmaya yeterince yatırım yapmadığı için sık sık eleştirildiği için bu hamle önemli.
NATO’nun GSYİH’nın %2’si tutarındaki savunma harcamaları hedefini hızlandırma ve karşılama kararı bazı milletvekilleri tarafından şüpheyle karşılandı.
Aslında Almanya’da, Washington’un ve NATO çevrelerinin Almanya’yı “etkisiz hale getirmek” ve daha uysallaştırmak, Atlantik perspektifine göre daha ılımlı tavsiyelere inmeye daha meyilli hale getirmek için tasarlanan planların neler olabileceğini koklayan birileri var.
Almanya gibi bir jeoekonomik güç için, yeniden silahlanmanın ve Rusya tarafından (düşük maliyetle) tedarik edilen gazdan zorla vazgeçmek zorunda kalmanın birleşik fahiş maliyetinin ölümcül etkileri olabilir. BASF CEO’su bunu açıkça ifade etti: “Rus gazı olmadan ekonomi çökecek.”
Frankfurter Allgemeine Zeitung gazetesine verdiği röportajda, ABD’nin, NATO’nun ve ana akım megafonların savaşçı söylemini sert gerçeklikle karşılaştırdı: “Meseleyi acımasız terimlerle ele alırsak, Moskova’nın tedarikinin olası bir şekilde durdurulması, Alman ekonomisini İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana en kötü krize sürükleyecek ve refahımızı yok edecektir. Özellikle birçok küçük ve orta ölçekli şirket için bu son olabilir, böyle bir risk alamayız!”
Mesele şu: Almanya sanayisizleşme riski taşıyor. Ve büyük olasılıkla, Washington’un hedefi, Avrupa lokomotifini etkisiz hale getirmenin, sözde Anglosfer’i önemli ölçüde azaltacak herhangi bir Avrasya yakınlaşması hipotezinden kaçınmaya çalışacağıdır.
Böyle bir hipotez, Avrupa Birliği’ni Almanya ile birlikte yöneten Fransa’ya çok fazla önem vermeyecektir. Ancak Birliğin önde gelen iki ülkesine göre Avrupa projesinin stratejik vizyonları ve jeopolitik hedefleri derinden farklılaşıyor. Berlin’in intiharıyla Paris, bloğu transalpin vizyona göre yeniden şekillendirme ve Berlin lehine güvencesiz ve dengesiz olarak kabul edilen iki ülke arasındaki 2018 anlaşmasının üstesinden gelme fırsatına sahip olacaktı.
Son olarak, İtalya için de benzer bir yansıma yapabiliriz: Euro’ya giriş yerel imalata ilk darbeyi vurmuştu. Şimdi Rusya’nın yaptırımları ve petrol ve gaz ambargosu son darbeyi vuracaktır. Roma ve Berlin bu kez, ekonomik, jeopolitik ve stratejik düzeyde acil çıkarlarını aramak için görünürde yelken açan Washington tarafından taşınan aynı teknede seyahat ediyorlar.
Kaynak:sinistrainrete.info
Yorumlar kapalı.