Akdeniz. Montecitorio’daki 17’den, Libya milisleri için fonların yenilenmesine karşı yüzün üzerinde gerçek. AB sınır geçişlerindeki Frontex numaraları, herhangi bir acil durum yaşanmadığını gösteriyor
Giansandro Merli
Bu öğleden sonra saat 17.00’den itibaren Roma’daki Montecitorio Meydanı’na başkanlık edecek ve parlamentoya Libya’da sayfayı çevirmemiz gerektiğini söyleyecek 100’den fazla sivil toplum kuruluşu, dernek ve kolektif var.
Dört ana talep: Libya’daki misyonun kesintiye uğraması ve insan haklarının korunması konusunda somut garantiler olmaksızın işbirliği; sözde “Libya Sahil Güvenlik” ile destek ve işbirliğinin sona ermesi; gözaltı merkezlerinde tutulan kişilerin derhal tahliyesi ve düzenli giriş kanallarının genişletilmesi; Orta Akdeniz’de kurumsal bir arama ve kurtarma sisteminin restorasyonu ve denizde yaşamın korunmasında STK’ların oynadığı temel rolün tanınması.
Gösterinin sembolü, insan hakları ihlalini görmeyi reddeden ve kabul eden İtalyan ve Avrupalı yetkililerin davranışlarını kınamak için gözleri kapatmak için giyilen beyaz bir bandaj olacak. Arci, Uluslararası Af Örgütü, Asgi, Associazione Ong Italiane, Campagna Io Accolgo, LasciateCIEntrare, Libera, Tavolo Asilo e Immigrazione, Un Ponte per. Ardından Akdeniz STK’larının aktivistleri ve gönüllüleri: Open Arms, Mediterranea, Sea-Watch, Sınır Tanımayan Doktorlar, Sos Mediterranée, ResQ.
SAYILAR
Bu arada dün, tartışmalı Avrupa sınır ajansı Frontex, Eski Kıta’daki “yasadışı sınır geçişlerinin” sayısını yayınladı: geçen yıla göre %59 daha fazla. Alarm oluşturabilecek, ancak mutlak rakamlardan okunması gereken bir yüzde artışı: 61 bin kişi, yani Avrupa Birliği sakinlerinin %0.0137’si. En büyük artışlar Balkan rotasında (18.604, + %92), Batı Afrika’dan Kanarya Adaları’na (+%144) ve Orta Akdeniz’den İtalya ve Malta’ya (21.955, + %159) kadar. Dolayısıyla en hızlı büyüyen akışlar Libya’dan ve özellikle Tunus’tan geliyor.
Frontex’e göre bu iki ülkede “insan ticareti ağları faaliyetlerine yeniden başladı.” Ancak, suç örgütlerinin ötesinde, her şeyden önce Tunus’taki ekonomik, sosyal ve sağlık krizinin ve korku, şiddet, keyfi gözaltı ve siyasi istikrarsızlık ile karakterize edilen kalıcı Libya durumunun göçmenlere denizin risklerine karar verme konusunda itici bir faktör olduğunu düşünmek mantıklıdır.
Rakamlar ise insani yardım gemilerinin göçmenler için bir çekim faktörü olduğunu söyleyen çekme faktörü teorisini on beşinci kez çürütüyor . Bu yıldan önce hiçbir zaman idari kapatmalar ve seçici karantinalar tarafından hedef alınmadılar, ancak yine de gelenler arttı. Bununla birlikte, kurumsal veya sivil yardım düzenlemelerinden boşalmış bir denizde boğularak ölüm akışlarınıda daha fazla artırdı.
Yılın başından bu yana, merkezi yol boyunca 756 teyit edilmiş mağdur varken, 2020’nin aynı döneminde 262: +% 188.5. “Libya Sahil Güvenlik” tarafından yakalanan ve geri alınan insan sayısı da artıyordu: 12 Temmuz itibariyle 16.206, 2020’nin tamamında ise 11.891 (veriler Uluslararası Göç Örgütü-IOM’den alınmıştır). “30 Haziran’da 20.500 kişi deniz yoluyla İtalya’ya geldi. 2014-17 yıllarının rakamlarıyla karşılaştırılabilecek hiçbir şey yok – son günlerde tweet attı Flavio Di Giacomo, IOM’nin Akdeniz sözcüsü – Eldeki veriler, sayısal bir acil durum yok.
GELİŞLER VE SOS
Dün Lampedusa’ya Tunus’un farklı bölgelerinden toplam 104 kişilik yedi tekne geldi. 750’nin kaldığı etkin noktadan 283 kişi transfer edildi.
Alarm Phone, İtalyan sularından birkaç mil uzakta 80 göçmenin bulunduğu bir tekne için SOS’u başlattı. “İlk uyarıdan 12 saatten fazla bir süre sonra, 80 kişi hala tehlikede – dün 18 civarında Twitter Ap yazdı – Gemideki dramatik durum. Chembulk tüccarı birkaç yüz metre ötede ama izlemeye devam ediyor ve yardımcı olmuyor. Bu insanların Avrupa’da yardıma ve POS’a ihtiyacı var! ”
Kaynak: nuovaresistenza.org “Libya, görmemek için bir bandaj mı?”. Bugün meydanda STK’lardan poster
Yorumlar kapalı.