WFTU için, sayfayı çevirmenin ve gıda üretiminin hastalığa ve hastalığa yol açan dramatik sonuçlarından sorumlu ana suçluları açıkça tanımlamanın zamanı geldi.
BM’nin kendisine göre: “Her yıl tahmini 600 milyon gıda kaynaklı hastalık vakası, güvensiz gıda insan sağlığı ve ekonomileri için bir tehdit oluşturuyor. Savunmasız ve marjinalleştirilmiş insanları, özellikle de kadınları ve çocukları ve çatışma ve göçe maruz kalan nüfusları orantısız bir şekilde etkilemektedir. Dünya çapında tahmini 420.000 kişi her yıl kontamine yiyecekler yemekten ölüyor. Benzer şekilde, beş yaşın altındaki çocuklar, gıda kaynaklı hastalıklar nedeniyle morbidite yükünün yüzde 40’ını oluşturuyor ve yılda 125.000 ölüm gerçekleşiyor.”
Bu dramatik rakamlar, tarım endüstrisinde tarım-sanayinin artan varlığı, toprağın abartılı sömürüsü, monokültür ve tarımsal üretimde kimyasalların kitlesel kullanımı, çiftçiler ve toprak işçileri arasında ve ikincil olarak tüketiciler arasında, çoğunlukla kimyasallar tarafından kirlenmeye daha kolay maruz kalan çocuk nüfusu etkileyen hastalık ve hastalıkların nedenidir.
Gıdaların depolanması ve taşınmasında hijyen kurallarında daha fazla özen gösterilmesi gerektiği konusunda kamuoyunu bilinçlendirmeyi amaçlayan ilke beyanları, pestisitlerin yoğun kullanımına karşı koymak, yoğun hayvancılığın sağlıksızlığıyla mücadele etmek, genellikle hayvan hastalıklarının yayılmasının nedeni olan katı önlemler alınmazsa yanıltıcıdır. ve çevre kirliliği.
Özellikle güney yarımküre ülkelerinden, bugün Gıda Güvenliği Günü’nü kutlayan aynı uluslararası kuruluşlar tarafından yasaklanan kimyasalların ihtiyati kullanımına ilişkin çok sayıda rapor geliyor.
Örneğin, güneydoğu Asya’da sorun çok ciddi: Tayland’da, bağımsız kuruluşların raporlarına göre, piyasadan yasaklanan tehlikeli pestisitlerin izleri, piyasaya sürülen ürünlerde, analiz edilen numunelerin% 35 ila% 100’ü arasında muazzam yüzdelerde bulunmuştur. Kirlenmiş meyve ve sebzelerin tüketimi, genellikle kalıntılara maksimum sınır getiren düzenlemelere meydan okuyarak çocukların sağlığı üzerinde çok ciddi bir etkiye sahip olabilir. Ayrıca bağımsız araştırmalara göre, tarımda çocuk işçiliği, 100 milyondan fazla çocuğun çok ciddi sağlık risklerine maruz kaldığı tüm çocuk işçiliğinin %70’ini oluşturmaktadır.
En büyük risk altında, çevre bilincinin ve bu konulara duyarlılığın başka yerlere göre çok daha az gelişmiş olduğu, daha düşük kültürel seviyeyle el ele verildiği en yoksul ve en az gelişmiş ülkelerdeki işçiler ve tüketiciler bulunmaktadır. Dünyadaki pestisitlerin sadece% 25’i bu alanlarda pazarlanmasına rağmen, kullanımlarından kaynaklanan ölüm vakalarının% 99’unun yoğunlaştığı yer burasıdır.
Uluslararası kontrol organları genellikle Bayer, Monsanto ve Sygenta gibi büyük kimyasal çokuluslu şirketlerin çıkarları tarafından şartlandırılır ve yönlendirilir; bunlar ulusal mevzuata göre hareket ederek sağlığa zararlı kimyasallar kullanarak çalışmaya devam ederler.
DSF, dünyanın dört bir yanındaki işçilerin ve çiftçilerin, özellikle de en yoksul ülkelerin nüfuslarının yanında duruyor ve gıda üretimi ve tüketiminden kaynaklanan hastalıklardan ve kontaminasyondan esas olarak sorumlu olan tarımsal-endüstriyel sistemi şiddetle kınıyor.
DSF, işçilerin ve tüketicilerin sağlığına zararlı tüm ürünlerin yasaklanması çağrısında bulunuyor ve dünyadaki açlığa karşı mücadelenin gerçek kahramanları olan işçilerin ve çiftçilerin haklarına saygı gösterilmesini talep ediyor.
Bugün çokuluslu sanayi ve finans devleri tarafından şartlandırılan uluslararası tarım sisteminde radikal bir değişiklik olmadan, gıda güvenliği sağlanamaz.
Kaynak:wftucentral.org
Yorumlar kapalı.