Serdar Okan
Bir ırmaktır o gürül gürül akar…
“…Baba Erdoğan’ı proleterya saflarında bu denli yüce kılan ve bir o kadar sembolleştiren politik gelişmeler neydi diye sorulursa.
Verilecek yanıt:
Ezilen azınlık milleyete ve inanca mensup olmasına rağmen, her mücadeleyi sınıf perspektifi ile ele alması…
İrade ve eylemlerde ki inisiyatifi…
Ezilenler cephesine sevgi ve saygıyı yayması…
Yoldaşlarına ve siper yoldaşlarına hoşgörülü olduğu gibi, düşmana karşı acımasız oluşu…
Zindanlarda tutsaklığa her şart altında sınıfsal karşı koyuş…
Eylemlerde planlı ve hızlı tarz…
Parti çizgisi ve disiplinini halksavaşı’nda uygulamak…
Tüm hayatı boyunca mücadelesini verdiği sınıf mücadelesinde, faaliyet yürüttüğü alanlar ve örgütlemelerde her kesimin saygı ve sevgisini kazanmıştır.
Baba Erdoğan Parti içinde de disiplinli ve proğramlı mücadelede her alanı bir sınıf savaşımı olarak örgütlemiş ve istikrarlı ve kararlı duruşuyla gün yüzüne daha çıkmayan Halksavaşının teori ve pratik uyumunu üzerinde somutlayan kadrosu olmuştur. Her gelişme ve çelişkiyi yeni mevziler ve alanlar yaratma çabası “kitlelerden kitlelere” şiarını sembolize etmektedir.
Dersimde karakol baskınları…Kandıra baskını… Karadeniz’e ülke halklarının kurtuluşunun şah damarını oluşturan gerilla savaşının ve gerilla birliğinin başında ilk kez çıkartma yapan Komünist bir önder olarak not düşebiliriz.
Halk savaşı stratejisinin yılmaz bir kadrosu ve önderidir Baba Erdoğan. Ülkemizin devrim ve silahlı mücadele tarihine büyük harflerle ismini yazdıran ihtilalcı komünist liderdir Baba Erdoğan.
Kırlarda köylü gerilla savaşının ustası, Kentlerde kitlelerin üzerini kaplayan pasifikasyonun ölü külünü silkeleyen silahlı propağanda’nın komutanıdır.
Çocukluk yılları:
Baba Erdoğan nüfus kayıtlarına göre 2 ocak 1960 tarihinde Dersim’in Hozat ilçesine bağlı bir dağ köyü olan Sırtkan’da doğdu. Yoksul bir Dersimli ailenin 8 çocuğundan 6.sı idi. Çocukluk yılları 1937/38 soykırımı ve akabinde bu katliamın anılarını dinlemekle geçti. Dedelerinin ve Nenelerinin direniş döneminin anılarını dinleyerek büyüyen Babil (gerçek ismi) köylerinde ilkokulun 1968’de açılmasıyla okula başlar. Kendisinden büyük olan ağabeyleri, hem iş hemde üniversite eğitimlerinden dolayı başka şehirlere yerleştiklerinden dolayı, Babil hem okula gider, hemde köydeki günlük işleri yaparak, tarlada ekin biçer, dağlarda çobanlık yapar… diğer tüm Dersim’li gençler gibi.
Babil ilkokulu köyünde bitirdikten sonra 1973’de Elazığ’da ki büyük ağabeyinin yanına giderek ortaokula başlar. Gittiği ortaokul eski adıyla devrim ortaokulu diye bilinen, faşistlerle mücadelenin yoğun olduğu bir okuldur. Babil burada ilk kez devrimci düşüncelerle tanışır. Dev-Genç ‘e sempati duymaya başlar. Bu dönemde spora olan merakından dolayıda boks kurslarına başlar. Babil artık Devrim ortaokulu’nda faşistlerle kavgada öne çıkan isimlerden biridir.
Gençlik yılları;
Babil 1976’da ortaokulu bitirdikten sonra, liseyi okumak için Erzurum Horasan’da lise öğretmeni olan diğer ağabeyinin yanına gider. Buraya gittikten kısa bir süre sonra ağabeyinin evinin faşistler tarafından silahla taranmasından sonra, ağabeyinin tayini istanbul’a çıkar. Babil’de ilk kez geldiği istanbul’da, Güngören’de ki İzzet Ünver lisesine kaydını yaptırır. Bu dönemde bazen lise öğretmeni olan ağabeyinin evinde kalırken, daha çok üniversite öğrencisi olan diğer ağabeyinin kaldığı Site öğrenci yurdunu kendine mekan eder. Burada İstanbul üniversitesi öğrencisi olan ağabeyi ve çevresindeki devrimci arkadaşlarından etkilenerek Dev-Genç sempatizanı olarak geldiği İstanbul’da İbrahim Kaypakkaya’nın düşünceleriyle tanışır. Babil kanlı 1 mayıs 1977 olaylarında taksim meydanında Partizan saflarında ki yerini alır. Lise 2 ve 3. sınıfı okumak için tekrar Hozat’a döndüğünde Babil artık İbrahim Kaypakkaya’nın düşüncelerini savunan kararlı bir Partizan’dır.
Karizmatik kişiliği ile doğallığını ve şakacı yanını birleştirince gençlik içerisinde sevilen bir önder olarak sivrilir. Babil liseyi okurken, bir yandan köy işlerini yaparken, diğer yandan eylemden eyleme koşturur. Bu dönemde 1977 sonbaharında annesini kaybeder, ve daha sonra evlenir. liseyi 1979 yılında bitirmesiyle, artan sorumlulukları gereği köye yerleşir. Bir yandan köy işleri ile uğraşırken diğer taraftan ileri sempatizan olarak aktif faaliyette bulunur.
Deşt toprak işgali, Dersim’de ki olaylı 1 mayıs eylemi gibi dönemin meşhur eylemlerinde yeralır. Köyde yaşadığı için gerillayla içiçedir. Çok sevdiği yoldaşlarından biri olan Orhan Bakır ( Armenak Bakırcıyan ) ‘ın Karakoçan’da devrime bedel olduktan hemen sonra doğan oğluna Orhan adını verir. İleri sempatizan olarak üzerine düşen tüm görevleri fazlasıyla yerine getirir.
Aktif Partili yılları;
1985 yazında gerillaya katılan Babil, bir yandan askeri yönüyle sivrilirken, diğer taraftan siyasi olarak hızla gelişir. Konferans tartışmalarının yoğunlaştığı bu dönem, aynı zamanda kırsalda ağır kayıplarında yaşandığı bir dönemdir. 1987 yılında TKP(ML) içinde Dabk – Konferans ayrımı yaşandığında, Babil Dabk kanadından yana tavrını koyarak, 1987 eylül’ünde Dabk yönetim kadrosu içerisinde DABK sekreter yardımcısı olarak yerini alır. Daha sonra ki süreçte bölge komutanlığını üstlenerek 1980 sonrası sadece ihbarcı cezalandırmaktan ve sürekli kayıp vermekten ibaret olan gerilla pratiğinde sıçrama yaratır. 1987 sonbaharında Hozat cezaevi baskını, Çemişgezek askerlik şubesi baskını, seçim sandıklarının imha edilmesi gibi başarılı eylemlere imza atar. 1987 aralık sonlarında, 12 eylül sonrası sessizliğin hüküm sürdüğü şehirlerdeki bu sessizliği kırmak ve Partimizin önceli TKP(ML) ‘nin adını duyurmak için Manuel Demir’in sorumluluğu altında ki Marmara bölgesine gelir.
Kandıra 196.piyade alayı’nı 10 ocak 1988’de silah olarak yanlarında sadece bir tabanca ile Parti üyeleri, Parti Aday üyeleri ve İleri sempatizanlardan oluşan 8 kişilik bir gerilla birliği ile basar. Gece girdikleri alayda askerleri ve subayları teslim alarak silahlara el koyarlar. Manuel’in komutasında ki grup, silahları alıp yola çıkarken, Babil’in komutasındaki diğer grup, zaman kazandırmak için alay’da kalırlar. Kendisi baskın sırasında ayağından yaralanmasına karşın asker ve subaylara kötü davranmadan, onlara birkaç saat boyunca devrim ve parti propagandası yaparlar. Bu olay o zamana kadar devrimcileri tanımayan askerleri öyle etkiler ki, sonraki süreçte mahkemelere tanık olarak çağrıldıklarında, mahkeme salonunda Babil’i teşhis etmiyeceklerdir. Salon dışında da Babil’in yakınlarına ona duydukları saygıyı dile getireceklerdir. Ocak ayı sonunda, başka bir eylem sonrası yakalanan bazı sempatizanların çözülmesiyle başlayan operasyon, TKP(ML) Önder kadrosu Manuel Demir’in kurşuna dizilerek katledilmesi ve Baba Erdoğan’ın yakalanmasıyla sonuçlanır. Baba Erdoğan yakalandığı ilk günlerde, gözaltında olduğu kabul edilmez ve bir hücre evinde çıkan çatışma sonrası ağır yaralı olarak kaçtığı yönünde günlük gazetelerin baş sayfalarında uydurma haberler çıkar. Böylece Manuel yoldaş gibi Babil’i de öldürmek için zemin oluşturulmaya çalışılır. Emniyette de kendisine Manuel gibi katledileceği söylenir. Bu dönemde gerek ailesi, gerekse yoldaşlarımız, yurt içinde ve yurt dışında aktif bir kampanya başlatarak, Baba Erdoğan’ın gözaltında kaybedileceğini basına ve kamuoyuna çeşitli eylemliliklerle, işgallerle taşırlar. Böylece İstanbul Polisi Baba’nın ellerinde olduğunu açıklamak zorunda kalır. daha sonra ise cezaevi süreci başlar.
Baba Erdoğan emniyet ve sonrası mahkeme sürecinde önderi ibrahim kaypakkaya gibi aktif direnme ve savunma çizgisini benimseyerek, karşı devrim güçlerine karşı TKP(ML) yi savunmuştur. Cezaevi sürecinde sadece kendi yoldaşlarının değil, aynı zamanda diğer devrimci yapılarında saygısını ve güvenini kazanmıştır.
Cezaevine giren Baba Erdoğan firar perspektifindedir. Cezaevi Parti örgütünü bu yönde hazırlar. Firar, Partiyi güçlendirme ve Karadenizi gerillaya açma Baba ve yoldaşlarının düşü haline gelmiştir. Bu düşüncelerle Sağmalcılar cezaevi içi ve dışında ki zayıf noktaları araştırma çalışmalarına başlar. Başarısızlıkla sonuçlanan birkaç tünel girişiminden sonra idare tarafından gardiyanlara zimmetlenir.
Baba Erdoğan Firar çalışmalarının yanısıra parti sorunlarıyla da aktif olarak ilgilenir. Cezaevi Parti üyeleri başta olmak üzere, savaşçıların ve sempatizanların ideolojik eğitildiği, teorik ve siyasi çalışmaların yine bu kapsamda kültürel çalışmanın özenle yürütüldüğü bir kamptır. İçerde ki herkes Dağ ve silahlı mücadele perspektifi ile şekillendirilir. Baba Erdoğan bu süreçte CPK ile DGM’de yapılan Kandıra davasında Parti adına yapılan savunma ve Parti konferansına yönelik Parti Birliği, Kürdistan’daki gelişmeler ve Halk savaşının geliştirilmesi noktasında araştırma ve incelemelere yoğunlaşır. Ordu tüzüğüne temel teşkil eden çalışmayı yapar. Parti, 1989’da yapılan DABK 3.konferansında Baba Erdoğan’ı fahri mk üyeliğine getirir. Bu dönemde Merkez Komite’sine ulaştırdığı yazılarında TKP(ML) güçlerinin birliği için somut öneriler sunar. Bir taraftanda “bir dersim yetmez, hedef bin dersim” olmalı şiarıyla öncelikle Karadeniz bölgesinin gerilla mücadelesine açılması için daha Cezaevinde iken altyapı çalışmalarına başlar.
1990 mayıs’ında Devrimci Sol’un örgütlediği bir firar eylemiyle, aralarında Dursun Karataş ve İbrahim Erdoğan’ın bulunduğu 4 Devrimci Sol önderi ile birlikte, devletin sırrını çözemediği bir yöntemle Bayrampaşa cezaevinden firar ederler. Baba, Dersim’e ulaştığında, devlet güçleri günlerce onun firarından bile habersizken, O 1 haziran 1990’da Ovacık Çalbaşı köyünde, bir yüzbaşı komutasındaki askeri birliğin köy içinde kuşatılması eylemine komuta eder. Faşist TC güçleri öyle acizleşirki, gün boyunca köylüleri kendilerine siper ederek, köy evlerinin dışına çıkamazlar. Baba Erdoğan yoldaş Dersim köylüleri tarafından öylesine çok sevilen bir gerilladır ki, cezaevi firarı sonrası gittiği 42 köyde kendisine kurban kesilerek karşılanmıştır.
Haziran 1990’da yapılan TKP(ML) MK olağanüstü toplantısında Genel sekreter yardımcılığı ve MK – SB üyeliğine atanır. Babil hiç vakit kaybetmeden, Ağustos 1990’da, (daha cezaevindeyken altyapı çalışmalarını sürdürdüğü) Karadeniz bölgesine geçiş yapar ve gerilla mücadelesini başlatır.
Karadeniz de Gerilla alanı açarak TKP(ML) tarihinde bir ilke imza atar. Bu bölgede, kısa sürede gerilla birliğinin arazi tanıma ve kitle çalışmasından sonra, Sivas ve Tokat’da yol kesme, kimlik kontrolu ve Parti propagandası yapma, devlet şantiyelerini basarak dinamit gibi araç ve gereçlere el koyma gibi eylemliliklere komuta eder. Gerilla birliğine yeni katılımlar olmasına karşın, silahlanma sorunu vardır. Bu silahlanma sorununu çözmek için 16 eylül 1990’da Tokat – Almus – Gümelönü köyü karakolu’nu basar. Bir astsubayın öldüğü, bir askerin yaralandığı bu baskın Baba yoldaşında son baskınıdır. Baba yaralı olarak karakoldan uzaklaştırılır. ilk yapılan açıklamalarda Baba yoldaşın tek başına karakola girip, askerleri teslim aldıktan sonra, arka tarafta saklanan bir subay tarafından vurulduğu ve ilerleyen saatlerde 16-17 eylül gecesi kan kaybından devrime bedel olduğudur. Ancak 1996 yılında Kongre Hazırlık Konfreansı sonrası MK tarafından yapılan yeni bir açıklamada ise; Baba Erdoğan yoldaşın karakol içinde askerleri teslim aldıktan sonra ajan Laz Nihat tarafından sırtından vurulduğu belirtilir.
1960’da hozat’ın bir dağ köyünde dünyaya gözlerini açan Babil, 21 eylül 1990’da yine kendi köyünde kalabalık bir kitlenin katılımıyla, sloganlar eşliğinde, köyün karşısındaki Munzurlara karşıdan bakan yüksek bir tepenin doruğunda toprağa verilir.
Baba Erdoğan yoldaş Parti tarihimizin kuşkusuz kendi döneminin en atılgan ve siyasi cüretin önder kadrosudur.
Türkiye – Kürdistan devrimini, gerek şehir gerillası gereksede köy gerillası olarak Halk Savaşı stratejisini laikiyle geliştirmiştir. Bu dönemde bu büyük gelişmeleri omuzlayan ve ileriye taşıyan tüm yoldaşlar devrimde Halk Savaşı pratiğini en üst seviyesi ile tesis etmişlerdir. Ve Baba Erdoğan çeşitli dönemlerde Parti içinde tasfiyeci revizyonist-sağoportunist koronun, ‘yapılamaz’, ‘uygulanamaz’ çığırtkanlığı yaptığı herşeyin Maoist önderlik var ise nasıl yapılabileceğinin sembolü olmuştur. Parti ne zaman Maoist kadroların yol göstericiliğinde hareket ettiyse politik, askeri ve kitlesel olarak gelişmiş; ancak ne zaman tasfiyeci -revizyonist-sağ oportunist koro önderliği ele geçirmişse, kendiliğindencilik, reformizm, ekonomizm ve kitlelerin Partiden uzaklaşması/uzaklaştırılması biçiminde dağınıklık başgöstermiştir.
Partinin MLM’lerin önderliğinde ki dönemlerde, üç aşamalı ele alınan Halk Savaşı stratejisi, birinci aşamasında daha stratejik savunma ve gerilla bölgelerinin örgütlenmesinde, Partiyi öncelikle ideolojik olarak silahlandırarak, pratik te savaş örgütü haline getirdiler. Yeni alanlara açılırken, kırsal esas alanlarda devrimci üsler kurma, kentlerde silahlı propaganda ve kitle eylemleri ile güç biriktirme, fırsat kollama taktiği izlediler. Parti tarihinde MLM’lerin , Gerilla bölgelerini boşaltma, silahlı güçleri topluca yurtdışına çıkartma ‘taktiği’ görülmemiştir. Bu daha çok ustaları aşma hevesine kapılmış, Avenkian, Prachanda, Kruscev, Teng öykünücülerinde başgösteren bir özelliktir. Bugün yasalcılıkla silahlı reformizm arasında bir o tarafa bir bu tarafa savrulanlar, komünist olma yerine önemi kendinden menkul, nomenklaturistler olarak tarih sahnesinden silinmeye mahkümdurlar.
Ancak tasfiyecilerin geçici etkilerine karşın, Parti kadro ve ileri sempatizanların önemli bir kısmı Halksavaşına göre şekillendikleri için… halen yıllar geçsede o dönemin kadro ve sempatizanları devrim saflarında ve yılmayan devrim hamallarıdırlar.
Proleter dünya devrimi perspektifli sosyalizm ve Halksavaşı mücadelesine ışık tutan Baba Erdoğan ve O’nun kimliğinde cisimleşen devrimin kadro tipini selamlıyor. Yaşamlarını feda eden yoldaşlarımızı minnet ve saygıyla anıyoruz.
Onların devrim ideallerini Yeniden inşaa perspektifiyle MKP olarak günümüz şartları ve gelişmelerini göz önünde bulundurarak, daha ileriye taşıyacağımıza söz veriyoruz. Biz onların yoldaşlarıyız. Bu Çelik aldığı suyu unutmayacak.
Yorumlar kapalı.