”Teşhisler, kriz döngüleri giderek sıklaşan dünya ekonomik çöküşünü yaratan gerçek neden olarak kapitalist sisteme odaklanmaktan kaçınıyor.”
Bu yılki Global Review of Aid for Trade, üst üste binen krizlerin zemininde gerçekleşiyor. Covid-19 salgını insan sağlığını etkilemeye ve küresel ticarette aksamalara neden olmaya devam ediyor ve dünyanın dört bir yanındaki ekonomiler, gıda ve enerji fiyatlarını artıran, özellikle yoksullara zarar veren ve zaten çok sıkı olan kamu bütçelerini daha da baskılayan enflasyonist baskılarla karşı karşıya.
Bu baskılar, Ukrayna’daki çatışma ve neden olduğu gıda güvenliği endişeleri ile daha da artmaktadır. Zaten polikrizden bahsediliyor.
Dünya Bankası (Dünya Bankası) Kalkınma Politikası ve Ortaklıklar Genel Müdürü Mari Elka Pangestu, birden fazla krizin özellikle gelişmekte olan ülkeleri etkilediğini ve mevcut krizlerden önce var olan kalkınma zorluklarını vurguladığını vurguladı. Dünya Bankası, aşırı yoksulluğun yıl sonuna kadar 75 milyon kişiye daha ulaşmasını bekliyor. Gıda fiyatlarının 2020’den itibaren %86 oranında artması ve düşük gelirli ülkelerin %60’ının borç sorunları yaşaması veya yüksek risk altında olması bekleniyor.
Beş büyük ajansın başkanları, dünyanın karşı karşıya olduğu çoklu krizlerin gelişmekte olan ekonomilerin ticaret ve kalkınma beklentilerini nasıl etkilediğini, dünyanın dört bir yanındaki ülkelerin enflasyonist baskılarla ve en yoksul insanları en çok etkileyen yüksek gıda ve enerji fiyatlarıyla karşı karşıya kaldığını inceledi.
Bu sorunlar, sera gazı emisyonları konusunda harekete geçme ve düşük karbonlu bir büyüme modeline adil bir geçişi destekleme ihtiyacının hiç bu kadar zorlayıcı olmadığı bir zamanda birleşiyor.
Teşhisler, kriz döngüleri giderek sıklaşan bu çöküşü yaratan gerçek neden olarak kapitalist sisteme odaklanmaktan kaçınıyor. Toplum, sürekli “ilerleme” ve “kalkınma” arayışı içinde, sosyal, çevresel ve ekonomik yönleri kapsayan küresel bir krize neden olan insani bir kırılmada birleşir.
DTÖ Genel Direktörü Ngozi Okonjo-Iweala, açılış konuşmasında şunları söyledi: “Sürdürülebilir kalkınmayı ve yerel kamu mallarının tedarikini desteklemede artan bir rol oynayan bu kurumlar, aynı zamanda, birçok gelişmekte olan ve en az gelişmiş ülkenin (LDC) ekonomik entegrasyonunu geri almaya devam eden ticaretle ilgili kapasite ve altyapı konularının da ön saflarında yer almaktadır.”
Okonjo-Iweala, 2006 yılında Ticarete Yardım girişiminin başlatılmasından bu yana, kalkınma bankalarının ve ikili bağışçı ülkelerin yaklaşık 556 milyar dolar ödediğini belirtti. Bunların %20’sinden fazlası veya 114 milyarı uluslararası finans kuruluşları tarafından sağlanmıştır. Ticaret için Yardım’ın insanların yaşamlarında ve geçim kaynaklarında bir fark yarattığını belirtti.
Ancak, ödemeler artarken ve 2020’de yaklaşık 49 milyar dolara ulaşırken, bazı soruların devam ettiğini vurguladı. “Bunun yeterli olup olmadığını kendimize sormalıyız. Gelişmekte olan ülkeler sıkı bir mali durumdayken, borç zorlukları ve ciddi enflasyonist baskılar altındayken doğru etkiye sahip mi?” diye sordu.
Okonjo-Iweala, IMF’nin dünyanın en büyük üç ekonomisindeki (ABD, Çin ve Euro Bölgesi) durgun büyümeyi yansıtan ve küresel görünüm üzerinde büyük etkileri olan ekonomik tahminlerinin son zamanlarda düşürülmesine atıfta bulundu. Bu bağlamda, gelişmekte olan ülkelerin mevcut ekonomik rüzgarları atlatmasına yardımcı olmak için daha fazlasının yapılması gerektiğini vurguladı. “En çok ihtiyaç duyanlara ulaşmalarını sağlamak için Ticaret için Yardım kaynaklarının daha adil bir şekilde dağıtılmasını sağlamaya çalışmalıyız.”
Gelişmekte olan ülkelerin ve bağışçıların artık bir çıkış yolu sağlamak için çok taraflı ticaret sistemine her zamankinden daha fazla güvendiklerini vurguladı. “Covid-19 salgını, gelişmekte olan ülkelerin kalkınma stratejilerinde öncelikli olarak ticaretin bozulmasına neden olmadı. Ticaretin, dijital ekonomi gibi alanlarda kalkınma sonuçları sağlamada ve ülkelerin iklim değişikliğinin yarattığı zorluklarla başa çıkmalarına yardımcı olmada oynadığı kritik rolün altını çizdi “dedi.
Durgunluk karşısında yeniden küreselleşmek
İleriye baktığımızda, üretim kapasitesinin yoğunlaşmasının ve tedarik zincirlerinin çeşitlendirilmesinin gerekli olacağını söyledi. “Ticaret her derde deva değildir ve bazı insanlar geride bırakılmıştır, ancak insanları küresel değer zincirlerine geri döndürmek için bir araç olarak kullanabiliriz. Öyleyse gelişmekte olan ülkelerdeki üretim ve imalatın yerini değiştirelim ve bunları dahil etmenin bir aracı olarak kullanalım. Ben buna yeniden küreselleşme diyorum. Yeniden küreselleşelim ve küreselleşmeyelim.”
Uluslararası Para Fonu (IMF) Genel Müdürü Kristalina Georgieva, ekonomistlerin Nisan ayında beklediği tüm aşağı yönlü risklerin gerçekleştiğini söyledi. Ukrayna’daki savaş devam ediyor, bu da gıda ve diğer emtiaların fiyatları üzerinde etkili oluyor ve Covid-19’un Çin’in bu yıl ekonomisini son 40 yılda görülmemiş seviyelere yavaşlatan kilitlenmelere yol açtığını söyledi.
Georgieva, hükümetlerin “çok zor bir yerde” olduklarını, çünkü gelirlerin zarar görmesini önlemek için enflasyona soğuk su atma zorunlulukları olduğunu, ancak bunu yapmak için 2020’den daha az politika alanına sahip olduklarını belirtti. Maliye politikasının şu anda en savunmasız işletmeler ve bireyler için orada olması gerektiğini, ancak enflasyonist baskıların şiddetlenmesini önlemek için çok hedefli bir şekilde olması gerektiğini söyledi.
“Zor bir 2022’deyiz, muhtemelen daha zor bir 2023’teyiz, özellikle de gelişmiş ekonomilerle aynı baskılardan etkilenen gelişmekte olan ve gelişmekte olan ekonomiler için” dedi. “Bunun da ötesinde, yüksek borç seviyelerine, özellikle de dolar cinsinden borca sahip olanlar, hizmet etmede muazzam zorluklarla karşı karşıya kalacaklar.”
“Durgunluğu önlemek için çok dar bir yolda yürüyoruz. Bir dağın tepesini geçmek gibi. Üst üste yürürsek ve koordinasyon içinde yürürsek, adım adım birlikte geçebiliriz. Bunu yapmazsak, sonuç açık, ülkeler için çok daha fazla acı olur” dedi.
Dünya Bankası’ndan Mari Elka Pangestu ise, çoklu krizlerin özellikle gelişmekte olan ülkeleri etkilediğini ve mevcut krizlerden önce var olan kalkınma zorluklarını vurguladığını vurguladı. Krizlerin, ekonomilerin fosil kömür veya yakıtlara dayalı bir modelden daha temiz enerjiye geçme şekli üzerindeki etkisinin altını çizdi.
“Tahmin ettiğimiz şey, bu geçişte bir yavaşlama olacağı, çünkü herkes enerji güvenliği konusunda daha fazla endişe duyuyor. Ancak yenilenebilir enerjileri hızlandırmak, enerji güvenliği sorusunun cevabının bir parçası çünkü kaynakları çeşitlendirmekle ilgili” dedi.
Avrupa İmar ve Kalkınma Bankası (EBRD) Başkanı Odile Renaud-Basso, Avrupa’daki bazı ülkelerin kömür santrallerini yeniden açması ve dünyanın dört bir yanından sıvılaştırılmış doğal gaz ithalatını artırması nedeniyle enerji geçişine de değindi. Pangestu ile enerji güvenliği üzerindeki kısa vadeli baskının iklim gündemini baltaladığı, ancak aynı zamanda yenilenebilir enerji verimliliğine odaklanma fırsatını da temsil edebileceği konusunda hemfikirdi.
Avrupalı yetkili, daha yeşil bir modele doğru ilerleme çabalarında, EBRD’nin kendisini Paris Anlaşması’na uygun hale getirmeye karar verdiğini ve yalnızca gezegenin ortalama sıcaklığının sanayileşme öncesi seviyesinin 1,5 santigrat dereceden fazla yükselmemesini sağlama hedefiyle tamamen tutarlı projelere yatırım yapacağını vurguladı.
EBRD’nin 2016’dan beri yeşil bir ticaret kolaylaştırma programına sahip olduğunu ve şu ana kadar yeşil finansmanda 1,3 milyar dolar ödediğini söyledi. “Yeşil geçişi yaptığımız işin merkezine koymalıyız” diye ekledi.
Asya Kalkınma Bankası (ADB) Genel Müdürü Woochong Um, dijitalleşmenin pazara erişimi kolaylaştırmada oynadığı kilit role odaklandı. Dijital ekonominin, üretim ve iş yaratma açısından birçok ekonomide baskın olan işletmeler başta olmak üzere küçük ve orta ölçekli işletmeler için işletme maliyetlerini azaltma yeteneğine sahip olduğunu söyledi.
Aynı şekilde, Um, özellikle hizmetlerde tam potansiyelini engelleyen engeller konusunda uyardı. Politika yapıcıları dijital altyapıya yatırımı harekete geçirmek, dijital okuryazarlığı geliştirmek ve ülkeler ile nesiller arasındaki dijital uçurumu köprülemek için çalışmaya çağırdı.
“Bölgesel ve uluslararası düzenleyici işbirliği ile birlikte uygun politika reformları, şeffaflığı ve standardizasyonu geliştirmek ve dijital ticaret sistemlerini sınırlar arasında uyumlu hale getirmek, dijital hizmet ticaretinin güvenli ve kapsayıcı bir şekilde akmasını sağlamak açısından da uzun bir yol kat etmelidir” dedi.
Neoliberal yolları tersine çevirmek, ama aynı yolda
Bu mantığa göre, bu organizmalar inançtan çok atalete ısrar ederler. Parola, ticaretin sadece ekonomik iyileşmenin değil, aynı zamanda yoksulluğun azaltılmasının ve kadınların ekonomik olarak güçlendirilmesinin de motoru olarak önemli bir rol oynamaya devam etmesidir. Ve ticaretin aynı zamanda düşük karbonlu büyüme modellerine geçiş ve uygun bir iklim geçişi ile yakından bağlantılı olduğu konusunda ısrar ediyoruz.
Ancak süpermarketlerde veya benzin istasyonlarında her gün görülen fiyat artışlarına ve 40 yıldır görülmeyen bir enflasyona dönüşen küresel bir krizle karşı karşıyayız. Enerji ve hammaddeler de daha pahalı hale geldi, bu da en kırılgan ekonomileri vuran bir duruma neden oluyor, buna ‘polikriz’ deniyor.
Gerçekte, polikriz eski moda bir kelimedir, ancak Dünya Ticaret Örgütü’nün (DTÖ) neler olup bittiğini tanımlamak için aggiornado’ya sahip olduğunu, yani birbiriyle ilişkili farklı boyutları kapsayan ve bizi kontrol edilemez disiplinlerarası sonuçlara götüren, sonucu yoksulluk, açlık, şiddet, sağlık, eğitim ve teknolojiye erişim eşitsizliğinin yanı sıra küresel ve karmaşık bir krizin parçası olmakla ilgili çevresel dengesizlik.
Bazı ülkelerde halk artık buna dayanamıyor ve zaten yeterince şey söylüyor ve yardım istiyor ya da sokaklarda protesto ediyor. Ve Asya’dan Amerika’ya, tahıllar, yağlar, yakıtlar yükseliyor, ancak artmayan şey, ürünlerin maliyetiyle yüzleşmek için maaşlar.
Polikriz, barışın bozulduğu gezgin bir kapitalizmin sonucu.
Bize kapitalizmin cehaletini ortaya koyan birkaç rapor var, bize derinden meydan okuması gereken rakamlar. Bununla birlikte, baş milyonerleriyle birlikte sistem, küresel olarak nüfusun geri kalan% 1’inin geri kalan% 99’un servetini kontrol ettiği ve ulusal olarak en zengin 10 insanın en fakir% 50 ile aynı servete sahip olduğu gerçeğinden gurur duyuyor gibi görünüyor.
Bu ekonomik eşitsizliğin sonucu olarak, yaklaşık 783 milyon insanın uluslararası yoksulluk sınırının altında, yani günde 1,90 dolarla yaşadığını, dünyadaki işçilerin yüzde 10’undan azının ise aileleriyle birlikte kişi başına günde 1,90 dolardan daha az bir gelirle yaşadığını görüyoruz (Birleşmiş Milletler, 2017).
Mevcut kalkınma modelinin neden olduğu bu ekonomik krizden muzdarip olan, sonucu iyi bir yaşam kalitesi için gerekli olan hizmetlere erişebilmek için kapsama alanı eksikliği olan ve aynı zamanda daha fazla satın alma gücüne sahip olanları sürdüren bir sistemin neden olduğu çevresel krizin sonuçlarına katlanan en marjinalleştirilmiş olanlardır.
Nihayetinde, doğal kaynakların irrasyonel bir şekilde çıkarılmasından, en marjinalleştirilmiş ve savunmasız olanlara zarar veren, sosyal ve ekonomik bir krize neden olan ve ortaya çıkan çevresel bir krizden kaynaklanan polikrizi kışkırtan mevcut Batı kalkınma modelidir.
Ve bu, halkların dikkatini dağıtan bir senaryoda, zaten normal olarak varsaydığımız noktaya kadar, bozulmanın, yoksulluğun ve felaketlerin hepsinin çevresel sorunların ifadeleri olduğunu ve bunların gerçekleşmesinin, kırılganlığın inşasından veya her türlü ticaret savaşlarının tehdidi altından kaynaklanan riskin toplumsal inşasının sonucu olduğu bir savaşa yol açar.
İçinde yaşadığımız gerçeklik, inşa etmekte olduğumuz neoliberal gerçeklik, yoksulluk, eşitsizlik, açlık, göç, kirlilik, yolsuzluk yarattı; toplumu yeniden insanlaştırmak için radikal bir yön değişikliğine odaklanan bir dizi eylem öneren bu polikrizi kışkırtmak. Bu arada savaşın “normalliği”yle, “ne kadar süreceğiyle” yaşıyoruz. Artık barıştan bahsedilmiyor: Vatikan da dahil olmak üzere tüm uluslararası örgütlerden veto edildi.
Kriz geliyor
göz
bas koruması
bir ekmek sana üç somun gibi mal olacak
üç somun üç çocuk gibi mal olacak
ve ne barbarlık
hepimiz gideceğiz
bir peygamber arayışında bulutlara
bize barıştan bahseden
yıkanan kişi gibi.
Mario Benedetti , “Kriz” şiirinin parçaları
Yorumlar kapalı.