Telifsiz stok illüstrasyon kimliği: 1083546056 Nükleer Bomba Patlaması – Mantar Bulutu – 3d İllüstrasyon.
Mathew Rozsa
Aniden, nükleer savaş tehdidi on yıllardır olduğundan daha yakın hissettiriyor. Atom Bilimciler Bülteni Kıyamet Saatini gece yarısına kadar 100 saniyeye güncelledi ve Başkan Joe Biden, Ukrayna üzerinde yaklaşan çatışmanın hem Rusya’yı hem de batıyı konvansiyonel savaşa nasıl sokabileceğini yansıtan giderek daha uğursuz ifadeler yayınladı.
Ve biraz korku, nükleer silahlarla savaş. Soğuk Savaş’ın başlangıcından beri insanlara musallat olan bir olasılık. Nükleer savaş fikrine çok açık olarak algılanan politikacılar, şahinliklerinin bedelini sandık başında ödeyeceklerdi. “Dr. Strangelove”dan “Ertesi Gün”e kadar olan sinema filmleri, ölümcül miktarda radyasyonla dolu ve yiyecek ve su gibi ihtiyaçlar konusunda yetersiz olan yaşanamaz bir dünyayı tasvir etti. Çevremizdeki elektrik altyapımız çökerken, insanlar hayatta kalmak için yağma ve diğer şiddet yöntemlerine başvuracaklardı. COVID-19 salgınının ilk aylarında uygarlığın bozulmaya başlanmış gibi görünmesi, nükleer savaşı takip edecek anarşi ve yıkımla kıyaslanacak bir şey olmayacaktır.
Yine de nükleer silahlarla onlarca yıl yaşamak, bir nükleer savaşın gezegene ve insanlığa neler yapabileceği konusunda geniş bir bilgi birikimi üretti. “Küçük” bir nükleer savaş bile patlak verse, ilk patlamalardan sonra on milyonlarca insan ölecekti. Bir is battaniyesi Güneş ışınlarını sarar ve nükleer bir kışa neden olur, gezegenin her yerinde ekinleri yok eder ve milyarları kıtlığa sürükler. Kuzey yarımkürede, nükleer dumandan o kadar şiddetli ozon tükenmesi olurdu ki organizmalar zarar veren ultraviyole ışığa daha fazla maruz kalmaktan muzdarip olurdu. Güney yarımkürede işler o kadar kötü olmasa da, Avustralya gibi iyi konumlanmış ülkeler bile, küresel toplumla olan bağlantısı nedeniyle kuzey yarımküredeki küçük bir nükleer savaşın dalgalanma etkileriyle karşı karşıya kalacaktı.
Nükleer Bilgi Projesi Direktörü ve Amerikan Bilim adamları Federasyonu SIPRI’nin Kıdemli Üyesi Hans M. Kristensen Salon’a e-posta yoluyla verdiği demeçte, “En kötü senaryo, ABD ve Rus merkezi stratejik güçlerinin birkaç bin savaş başlığının patlatılmasıyla başlatılacağıdır.” dedi. “Büyük bir nükleer değişim sadece milyonlarca insanı öldürmekle kalmaz ve wast alanlarını radyoaktif serpinti ile kirletmekle kalmaz, aynı zamanda potansiyel olarak daha uzun vadeli iklimsel etkilere de sahiptir.”
Ancak Kristensen, mevcut Ukrayna ihtilafının nükleer bir savaşa dönüşme olasılığının olduğuna inanmadığını söyledi. Böyle düşünen tek nükleer silah uzmanı o değil.
Amerika’nın cephaneliğinden nükleer silahları ortadan kaldırmayı adamış kar amacı gütmeyen yaşanabilir bir dünya konseyinin siyasi direktörü Geoff Wilson Salon’a e-posta yoluyla verdiği demeçte, “İlk olarak, bunun orada büyük bir yanlış hesaplama, kaza veya herhangi bir çatışmanın tırmanmasını engelleme olasılığı çok azdır.” dedi. Ukrayna, Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü’nün (NATO) bir parçası değildir ve bu nedenle ABD, Ukrayna’nın egemenliğine tecavüz edilmesi durumunda ordusunu kullanma taahhüdünde bulunmamıştır. Amerikalı politika yapıcılar maddi yardımda bulunup Rusya’yı yaptırımlarla cezalandırabilirken, açık savaş riskiyle karşı karşıya olmaları pek mümkün görünmüyor.
Bununla birlikte, dünyanın nükleer güçleri (ABD ve Rusya’ya ek olarak Çin, Hindistan, İsrail, Fransa, Kuzey Kore, Pakistan ve Birleşik Krallık’ı da içerir) hala ellerinde geniş cephanelikler bulunmaktadır. Buna ek olarak, Başkan Donald Trump W76-2 düşük verimli nükleer başlıklar gibi yeni silahların geliştirilmesini denetledi. Bu nedenle, nükleer savaş olasılığı her zaman devam etmektedir – bu senaryoda muhtemel değildir, belki, ancak asla tamamen söz konusu değildir.
Wilson, “ABD’nin bu silahları tekrar geliştirmeye başlaması çılgınca ve ulusları nükleer çoğalmaya son vermeye ve nükleer cephaneliklerin boyutunu ve kapsamını bu kadar uzun süre azaltmaya zorlarken dünyanın geri kalanına çok kötü bir mesaj veriyor.” dedi. “Dahası, rakiplerimize taktik nükleer silahların tekrar önemli olduğunu düşündüğümüze ve muhtemelen onlara buna uymaları gerektiğinin sinyalini vereceğimize dair tehlikeli bir sinyal gönderiyor.”
Kristensen gibi Wilson da nükleer silahlarla konvansiyonel savaş patlak verirse bunun felaket bir şekilde sona ereceğini açıkça belirtti.
Wilson, “Araştırmacılar, Hindistan ve Pakistan arasında değiş tokuş edilen birkaç yüz düşük verimli silahın, küresel gıda üretimi üzerindeki etkileri nedeniyle dünya çapında milyarlarca insanın ölümüne yol açabileceğini tahmin ettiler” diye açıkladı. “Yani, evet, iyi olmaz.”
ABD’nin 1945’te Hiroşoma’ya atom bombası atmasının üzerinden bir dizi disiplinden aydınlar, olası bir nükleer felakete alternatif olarak dünya hükümetini savundu. Birleşmiş Milletler Parlamenterler Asamblesi ve Sınır Tanımayan Demokrasi için uluslararası kampanyanın kurucularından ve yöneticisi andreas Bummel de salona tehdidi tamamen ortadan kaldırabilecek ulusal politikalar olmadığını söyleyerek bu savı ortaya attı.
Bummel e-posta yoluyla yaptığı açıklamada, “Tek yol, yalnızca KİS’in tamamen ortadan kaldırılmasına değil, aynı zamanda radikal konvansiyonel silahsızlanmaya dayanan, BM’nin hızlı müdahale ve demokratik karar alma organları ve prosedürleri için kapasiteler oluşturan uygulanabilir bir uluslararası kolektif güvenlik sistemi oluşturarak kurumsal ve yapısaldır.” dedi. Başbakan, bunun “büyük nükleer güçler otokratik ve tek partili diktatörlükler iken” anlamlı bir şekilde gerçekleşip gerçekleşemeyeceğinin “şüpheli” olduğunu da sözlerine ekledi.
Kristensen daha az kapsamlı alternatifler sundu.
Kristensen Salon’a verdiği demeçte, “Nükleer silahların sayısını ve rolünü azaltmak için silah kontrol anlaşmaları” dedi. “Kriz yönetimi, yanlış anlama ve aşırı tepki riskini ve şansını azaltmak için anlaşmalar. Ve ulusal politikalardaki değişiklikler, böylece ülkeler saldırgan eylemlerde bulunmaktan kaçınıyor. Bütün bunlar siyasi iradenin değişmesini gerektiriyor.”
27 Şubat 2022
Kaynak:alternet.org
Yorumlar kapalı.